Wśród decydentów objętych badaniem powszechnie panuje pogląd, że sytuacja gospodarcza Polski będzie się stopniowo poprawiać w ciągu najbliższych dziesięciu lat, co przedstawiono w raporcie „Przyszłość technologiczna Polski w wyobraźni decydentów” opracowanym przez Polski Instytut Ekonomiczny.
Raport wskazuje, że socjotechniczne wyobrażenia są stosunkowo nowym konceptem, który zyskuje popularność w naukach społecznych. Termin ten odnosi się do wspólnych wizji przyszłości, które kształtują ewolucję technologii, zarządzania i struktur społecznych. Zauważono, że częściowym celem raportu jest zapoznanie polskich czytelników z tym konceptem i zilustrowanie jego zastosowania w analizie trendów cyfryzacji i badaniach administracji publicznej.
„W ostatnich latach polityka cyfrowa stała się jedną z najważniejszych dziedzin zarządzania państwem. Zarówno na szczeblu krajowym, jak i europejskim transformacja cyfrowa nie jest jedynie przedsięwzięciem technicznym, ale także obszarem, w którym powstają wizje przyszłości. Kluczowe dla tych procesów są dokumenty strategiczne, takie jak program Unii Europejskiej „Droga do cyfrowej dekady” i „Narodowa strategia cyfryzacji” Polski” – stwierdzono.
Respondenci wyrazili obawy dotyczące potencjalnej nadmiernej regulacji sektora technologicznego.
„Nadmierna regulacja, szczególnie w porównaniu z bardziej liberalną polityką technologiczną poza UE, może skutkować zmniejszeniem konkurencyjności zarówno gospodarki polskiej, jak i europejskiej. Surowe regulacje mogą utrudniać funkcjonowanie krajowych firm technologicznych i odstraszać zagranicznych inwestorów poszukujących bardziej elastycznych warunków rozwoju” – stwierdzono.
Z perspektywy decydentów regulacje technologiczne stwarzają zarówno szanse, jak i zagrożenia. Podczas gdy stanowią one sposób na ochronę społeczeństwa przed ryzykiem związanym z niekontrolowanym postępem technologicznym, wymagają również ostrożnej równowagi, aby uniknąć tłumienia innowacji i utrudniania rozwoju sektora technologicznego w Polsce.
W kontekście tworzenia regulacji i realizacji wizji zaangażowanego państwa, w perspektywach decydentów wyłaniają się dwaj kluczowi aktorzy: korporacje technologiczne i Unia Europejska.
Z punktu widzenia socjotechnicznych wyobrażeń dominujących instytucji państwowych, korporacje technologiczne — zwłaszcza najwięksi gracze w sektorze technologicznym — są postrzegane zarówno jako zasób, jak i wyzwanie. Decydenci postrzegają je jako źródło najnowocześniejszej wiedzy i rozwiązań, które mogą ułatwić transformację cyfrową.
Z drugiej strony duże korporacje technologiczne również stanowią wyzwanie dla państwa – głównie ze względu na ich ogromne
