Titanic nie uderzył w górę lodową czołowo: zagadka rozwiązana 113 lat po tragedii

Nie było to znaczące naruszenie, ale dziury w kadłubie nie większe niż standardowa kartka papieru były przyczyną zatonięcia Titanica. Statek miał jedynie lekki kontakt z górą lodową i otarł się o nią — ustalenia te zostały ustalone przez ekspertów, którzy zbadali kompletny trójwymiarowy model wraku, który spoczywał na dnie północnego Atlantyku przez 113 lat. Ta analiza była częścią produkcji nowego filmu dokumentalnego o bogatym statku pasażerskim, który zatonął w nocy z 14 na 15 kwietnia 1912 roku. Zdjęcie

Titanic tylko lekko uderzył w górę lodową. Uderzenie spowodowało serię małych dziur w kadłubie, które doprowadziły do zatonięcia statku / Wikimedia Commons / domena publiczna Reklama

Do tej pory wrak Titanica badano segmentami. Poprzednie ekspedycje wydobywały części ogromnego statku do badań. Po raz pierwszy przeprowadzono dokładną analizę wraku. Została ona przeprowadzona na potrzeby nowego filmu dokumentalnego „Titanic: The Digital Resurrection” . Jest on produkowany przez magazyn National Geographic i niezależną firmę filmową Atlantic Productions.

Wrak Titanica kryje coraz mniej tajemnic, ale technologia cyfrowa pomogła

Ponad 700 000 zdjęć wykonanych przez podwodne roboty wykorzystano do stworzenia trójwymiarowego modelu wraku. Jest to pierwsza kompletna i szczegółowa reprezentacja szczątków Titanica, umożliwiająca specjalistom zbadanie go bez konieczności nurkowania na głębokość 3800 metrów w północnym Atlantyku.

Reklama

Dzięki opracowaniu „cyfrowego bliźniaka” badacze ujawnili nieznane dotąd aspekty ostatnich chwil luksusowego liniowca. „Titanic jest ostatnim żyjącym świadkiem katastrofy i wciąż ma historie do opowiedzenia” – BBC cytuje analityka statków Parksa Stephensona.

Ekspert zauważa, że całościowy widok miejsca katastrofy był niezbędny do zrozumienia, co się wydarzyło. „To jak miejsce zbrodni: trzeba oglądać dowody w kontekście otoczenia” — zauważył Parks Stephenson. Symulacja pokazuje, że potężny dziób Titanica spoczywa na dnie oceanu niemal tak, jakby statek wciąż kończył swoją podróż. Tymczasem rufa, znajdująca się 600 metrów dalej, leży w stercie poskręcanego metalu”. Uszkodzenie nastąpiło, gdy statek uderzył w dno morza po rozszczepieniu się na dwie części.

Powód zatonięcia Titanica: Nie zderzenie czołowe, lecz otarcie

Symulacje komputerowe pozwoliły lepiej zrozumieć genezę tragedii. Badanie przeprowadziła grupa naukowców z University College London pod przewodnictwem profesora Jeom-Kee Paika. Wykorzystując plany Titanica, skonstruowano szczegółowy model statku. „Wykorzystaliśmy zaawansowane algorytmy numeryczne, modelowanie obliczeniowe i możliwości superkomputerów, aby zrekonstruować zatonięcie Titanica” — powiedział profesor Jeom-Kee Paik z University College London, który przewodził badaniom, w wywiadzie dla BBC. Pod uwagę wzięto również położenie i prędkość statku.

Odkrycia były nieoczekiwane. Eksperci ustalili, że Titanic jedynie otarł się o górę lodową, „ocierając się” o nią. Wtedy to na wąskim obszarze kadłuba pojawiła się seria małych przebić. „Symulacje komputerowe wskazują, że zatonięcie statku było spowodowane drobnymi przebiciami kadłuba” – informują brytyjscy naukowcy. „Różnica między tym, czy Titanic zatonął, czy nie, była maleńką dziurą wielkości kartki papieru” – zauważył Simon Benson, adiunkt architektury morskiej na Uniwersytecie w Newcastle, cytowany przez BBC.

Titanic miał być niezatapialny. „Dziury wielkości kartki papieru” były decydującym czynnikiem

Titanic został zaprojektowany tak, aby był niezatapialny. Został zbudowany tak, aby utrzymać się na powierzchni, nawet jeśli cztery z jego wodoszczelnych przedziałów zostałyby naruszone. Symulacja wykazała, że uszkodzenia spowodowane przez górę lodową wpłynęły na sześć przedziałów. „Problem polega na tym, że te małe otwory rozciągały się na całą długość statku. Woda stopniowo wnikała przez wszystkie otwory jednocześnie, ostatecznie zalewając kabiny, co doprowadziło do zatonięcia Titanica” – wyjaśnili naukowcy.

Zwiększać

Po 113 latach naukowcy uzyskali wgląd w odwagę członków załogi, badając trójwymiarowy model statku. Wnętrze kotłowni zostało odtworzone po raz pierwszy. Zrobione zdjęcia pokazują, że niektóre kotły są wygięte i wklęsłe, co wskazuje, że były sprawne, gdy statek zatonął. Odkryto zawór parowy w pozycji otwartej na rufie — symboliczny znak, że zespół inżyniera i oficera inżynierii Josepha Bella pompował parę do generatorów do ostatnich chwil, pozwalając załodze opuścić łodzie ratunkowe w świetle, a nie w całkowitej ciemności.

Zatonięcie najbardziej luksusowego transatlantyku początku XX wieku miało miejsce w nocy z 14 na 15 kwietnia 1912 roku. W tragedii zginęło około 1500 osób, a 700 przeżyło. Wrak statku odkryto 1 września 1985 roku.

Wideo Odtwarzacz wideo wymaga włączonej obsługi JavaScript w przeglądarce. „Debata polityczna”.

Źródło