Wiele aspektów wymaga poprawy w zakresie profilaktyki, diagnostyki oraz leczenia chorób sercowo-naczyniowych. Jestem przekonany, że przyniesie to w nadchodzących latach rezultaty w postaci wydłużenia życia oraz poprawy jego jakości – mówi prof. Jacek Legutko, przewodniczący Komitetu Organizacyjnego 88. Wiosennej Konferencji PTK.
Posiadamy coraz bardziej zaawansowane metody diagnozowania i leczenia schorzeń układu krążenia. Kiedy to przełoży się na lepsze wyniki terapii w Polsce, a zwłaszcza na wydłużenie życia Polaków oraz „dogonienie” w tym aspekcie mieszkańców Europy Zachodniej?
Prof. dr hab. Jacek Legutko, kierownik Kliniki Kardiologii Interwencyjnej oraz Oddziału Klinicznego Kardiologii Interwencyjnej z Pododdziałem Intensywnego Nadzoru Kardiologicznego Krakowskiego Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II: W dużej mierze już to nastąpiło, ponieważ w okresie przed rozpoczęciem pandemii Covid-19 przez dwie dekady notowaliśmy systematyczny spadek umieralności wśród mężczyzn i kobiet z powodu chorób układu krążenia w Polsce, co było jednym z kluczowych czynników wpływających na równoległe wydłużenie średniej długości życia Polaków. Niemniej jednak, prawdą jest, że wciąż nie osiągnęliśmy średniej europejskiej, a z początkiem pandemii dotychczasowe korzystne trendy epidemiologiczne zostały zaburzone. Co więcej, wciąż borykamy się z nadumieralnością młodych mężczyzn w wieku produkcyjnym oraz wyższym od średniej europejskiej wskaźnikiem zgonów z powodu chorób układu krążenia, które można by uniknąć przy odpowiednio funkcjonującym systemie ochrony zdrowia.
Poprawa tej sytuacji wymaga od nas wszystkich większej aktywności w celu zwiększenia świadomości prozdrowotnej społeczeństwa, promowania zdrowego stylu życia, zwiększenia dostępności do badań przesiewowych oceniających ryzyko sercowo-naczyniowe, w tym w określonych grupach osób do badań genetycznych, poprawy dostępu do nowoczesnej diagnostyki chorób układu krążenia, zapewnienia terminowego dostępu do wszystkich form terapii zgodnych z najwyższymi standardami zalecanymi przez ESC, zwiększenia dostępności do kompleksowej rehabilitacji kardiologicznej, koordynacji i optymalizacji nadzoru nad przewlekłym leczeniem pacjentów z niewydolnością serca oraz zapewnienia opieki paliatywnej dla nieuleczalnych chorych w końcowym stadium choroby. Istnieje znaczny potencjał do poprawy w każdym z tych obszarów, nad którymi prowadzone są intensywne prace, i głęboko wierzę, że przyniosą one w nadchodzących latach oczekiwane rezultaty w postaci ponow
Źródło
