Prawie 400 tys. Polaków pobiera świadczenie uzupełniające dla osób niesamodzielnych, znane również pod nazwą 500 plus. Po marcowej waloryzacji zmienił się próg dochodowy uprawniający do otrzymania świadczenia.
500 plus znane jest przede wszystkim jako świadczenie przyznawane na dziecko (na początku tego roku zamienione zostało w 800 plus), tymczasem jest to również potoczna nazwa dodatkowego świadczenia uzupełniającego dla osób niesamodzielnych. Otrzymuje je w Polsce ok. 385 tys. osób.
500 plus. Kto może się ubiegać?
O świadczenie uzupełniające można ubiegać się w sytuacji gdy:
- ukończyłeś 18 lat,
- jesteś niezdolny do samodzielnej egzystencji, a niezdolność ta została stwierdzona orzeczeniem o niezdolności do samodzielnej egzystencji lub orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji lub orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym i niezdolności do samodzielnej egzystencji lub orzeczeniem o całkowitej niezdolności do służby i niezdolności do samodzielnej egzystencji),
- nie jesteś uprawniony do emerytury ani renty, nie masz ustalonego prawa do innego świadczenia pieniężnego finansowanego ze środków publicznych, np. zasiłku stałego albo zasiłku okresowego (warunek nie dotyczy jednorazowych świadczeń) ani nie jesteś uprawniony do świadczenia z zagranicznej instytucji właściwej do spraw emerytalno-rentowych, albo jesteś uprawniony do tych świadczeń (emerytury, renty albo innych świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych, łącznie z kwotą wypłacaną przez zagraniczną instytucję właściwą do spraw emerytalno-rentowych), ale ich łączna wysokość brutto nie przekracza 2157,80 zł,
- musisz mieć miejsce zamieszkania w Polsce mieć polskie obywatelstwo lub mieć prawo pobytu lub prawo stałego pobytu w Polsce, jeśli jesteś obywatelem jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej albo Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej lub mieć zalegalizowany pobyt w Polsce (jeśli jesteś obywatelem państwa spoza UE albo EFTA).
Świadczenie uzupełniające przysługuje w wysokości 500 zł, jeśli:
- nie jesteś uprawniony do emerytury ani renty i nie masz ustalonego prawa do innego świadczenia pieniężnego finansowanego ze środków publicznych, lub masz takie świadczenia, ale ich łączna kwota brutto nie przekracza 1657,80 zł,
- Jeśli pobierasz emeryturę, rentę lub inne świadczenie finansowane ze środków publicznych i łączna kwota brutto tych świadczeń wynosi więcej niż 1657,80 zł, a nie przekracza 2157,80 zł, wysokość świadczenia uzupełniającego będzie niższa niż 500 zł.
Wyższy próg
Próg w wysokości 2157,80 zł po marcowej waloryzacji wzrósł do poziomu 2419,33 zł. Maksymalna kwota świadczenia pozostaje bez zmian i wynosi 500 zł.
Aby otrzymać 500 plus należy złożyć wniosek (może to zrobić również przedstawiciel ustawowy, pełnomocnik bądź opiekun faktyczny) w placówce ZUS, bądź przesłać pocztą lub drogą elektroniczną przez Platformę Usług Elektronicznych ZUS. Do wniosku o świadczenie uzupełniające dołączyć trzeba orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji albo orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji albo wydane (przed 1 września 1997 r.) przez komisję lekarską do spraw inwalidztwa i zatrudnienia orzeczenie o zaliczeniu do I grupy inwalidów – jeśli nie upłynął okres, na jaki orzeczono inwalidztwo.
Jeśli orzeczenie znajduje się w dokumentacji emerytalno-rentowej wnioskującego, to nie trzeba go dołączać.
Dokumentem potwierdzającym niezdolność do samodzielnej egzystencji na podstawie, którego ZUS może ustalić prawo do świadczenia uzupełniającego, jest również:
- orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym i niezdolności do samodzielnej egzystencji,
- orzeczenie o całkowitej niezdolności do służby i niezdolności do samodzielnej egzystencji.
