W wieku 83 lat zmarła Ludwika Wujec, opozycjonistka z czasów PRL, wdowa po Henryku Wujcu.
Ludwika Wujec w Sejmie z okazji nadaniu sali 111 w budynku „U” imienia Henryka Wujca, 25 kwietnia 2024 r.
O śmierci Ludwiki Wujec poinformował w mediach społecznościowych jej syn, Paweł Wujec. „Dziś odeszła moja Mama, Ludwika Wujec. Miała 83 lata” – napisał na Facebooku.
Wujec dodał, że bliscy zwracali się do jego matki nie „Ludwika”, lecz „Ludka, Ludwisia, Ludeczka”. „Dziękujemy wszystkim przyjaciołom i znajomym, którzy tak chętnie – i nieraz tłumnie – odwiedzali Mamę w ostatnich latach. Mama uwielbiała te spotkania, żyła dla nich, sprawiały jej mnóstwo radości” – oświadczył dodając, że Ludwika Wujec „kochała życie i ludzi”.
Ludwika Wujec nie żyje
Syn zmarłej przekazał podziękowania zespołowi Hospicjum Onkologicznego św. Krzysztofa oraz hospicjum domowego i lekarzom z Narodowego Instytutu Onkologii za troskliwą opiekę nad jego matką w ciągu ostatniego roku.
„Mama niemal do ostatnich dni była samodzielna. Na Wielkanoc, jak co roku, przygotowała pyszny mazurek i szarlotkę” – wspominał Paweł Wujec. Zaznaczył, że jego matka przed miesiącem uczestniczyła w uroczystości nadania imienia Henryka Wujca sali sejmowej w nowym budynku na Wiejskiej. „Jeszcze półtora tygodnia temu, wychodząc z Mamą od lekarza, cieszyliśmy się słońcem, wiosennym wiaterkiem i śpiewaliśmy wspólnie »kwiaty we włosach potargał wiatr…«” – czytamy we wpisie. „O szczegółach dotyczących pogrzebu poinformujemy później. Potrzebujemy chwili ciszy” – przekazał Paweł Wujec.
Działaczka KOR i Unii Wolności
Ludwika Wujec urodziła się 2 kwietnia 1941 r. we Lwowie. Studiowała na Uniwersytecie Warszawskim, ukończyła studia na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii na Uniwersytecie Łódzkim. Należała do Zrzeszenia Studentów Polskich i Związku Młodzieży Socjalistycznej (do 1963 r.) oraz do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (do 1978 r.). Pracowała jako nauczycielka fizyki i matematyki.
Współpracowała z Komitetem Obrony Robotników, zajmując się organizowaniem wsparcia dla represjonowanych robotników z Ursusa i Radomia. Wstąpiła do „Solidarności”, w stanie wojennym była przez kilka miesięcy internowana. Później należała do redakcji podziemnego „Tygodnika Mazowsze”. Podczas obrad Okrągłego Stołu Ludwika Wujec była współpracowniczką Tadeusza Mazowieckiego, działała w Biurze Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie.
Zaangażowała się w działalność Unii Demokratycznej i Unii Wolności. Przez siedem lat do 2002 r. zasiadała we władzach samorządu w Warszawie jako sekretarz i członek zarządu gminy Warszawa-Centrum. W 2005 r. związała się z Partią Demokratyczną, w późniejszych wyborach prezydenckich należała do komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego.
Ludwika Wujec została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego oraz Krzyżem Wolności i Solidarności przez prezydenta Bronisława Komorowskiego.
Mężem Ludwiki Wujec był Henryk Wujec, zmarły w 2020 r. działacz opozycji w czasach PRL, członek KOR, Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, uczestnik obrad Okrągłego Stołu, poseł na Sejm czterech kadencji, wiceminister rolnictwa i doradca prezydenta Bronisława Komorowskiego, pośmiertnie odznaczony Orderem Orła Białego.
