Osoby, które nie są już zdolne do pracy z powodu poważnego spożycia alkoholu, mogą mieć prawo do emerytury. Od 1 marca 2025 r. świadczenie wzrośnie do prawie 1900 zł.
W Polsce osoby, które utraciły zdolność do pracy w wyniku długotrwałego nadużywania alkoholu, mogą ubiegać się o specjalną rentę inwalidzką. Od 1 marca 2025 r. wysokość renty została skorygowana w górę, co doprowadziło do znacznego wzrostu poziomu wypłat.
Obecnie osoby, które są całkowicie niezdolne do pracy z powodu alkoholizmu, otrzymują 1878,91 zł miesięcznie. Osoby uznane za częściowo niezdolne do pracy mogą liczyć na rentę w wysokości 1409,18 zł. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wypłaca to świadczenie na podstawie formalnej decyzji i zaświadczenia lekarskiego.
Alkoholizm jako choroba – kto kwalifikuje się do emerytury?
Świadczenie to przysługuje osobom, które utraciły zdolność do pracy z powodu długotrwałego spożywania alkoholu i nie są w stanie wykonywać żadnej pracy. O ustaleniu prawa do renty orzeka biegły medycyny pracy ZUS, który ocenia, czy problemy zdrowotne wynikające z nadmiernego spożycia alkoholu utrudniają podjęcie pracy.
W praktyce oznacza to, że nie wszystkie osoby zmagające się z uzależnieniem od alkoholu kwalifikują się do emerytury, ale tylko te, których stan spowodował trwałą niezdolność do pracy. Często uzależnienie powoduje poważne komplikacje zdrowotne, takie jak uszkodzenie wątroby, zaburzenia neurologiczne lub problemy ze zdrowiem psychicznym, które mogą stanowić uzasadnione podstawy do zatwierdzenia emerytury.
Dlaczego rząd zapewnia emerytury osobom uzależnionym?
Uzasadnienie oferowania świadczeń osobom niezdolnym do pracy z powodu alkoholizmu opiera się na przekonaniu, że uzależnienie jest stanem medycznym wymagającym leczenia i wsparcia, a nie jedynie wynikiem osobistych wyborów. Podobnie jak w przypadku innych przewlekłych chorób, osoby, które przez lata opłacały składki na ZUS, mają prawo ubiegać się o pomoc, gdy ich stan zdrowia uniemożliwia im podjęcie produktywnego zatrudnienia.
