Zimą wzrasta ryzyko różnego rodzaju złamań i skręceń. Wszystkiemu winne są śliskie nawierzchnie. Zobacz, jak się po nich poruszać, by zapobiec nieszczęśliwym wypadkom.
Pogoda nas nie rozpieszcza. Prawdziwą zmorą są nie tylko „skaczące” temperatury, ale również śliskie chodniki i inne nawierzchnie. Poruszanie się po nich bywa nie lada wyzwaniem, nie tylko dla osób starszych czy dzieci, ale również młodych i w pełni sprawnych dorosłych. Wystarczy chwila nieuwagi, by przewrócić się i „wywinąć orła”. Takie upadki mogą mieć bardzo poważne konsekwencje w postaci złamań, stłuczeń, skręceń lub innych urazów kończyn.
Lekarze radzą, jak chodzić po śliskim chodniku
Specjaliści z Niemieckiego Towarzystwa Ortopedii i Chirurgii Urazowej zalecają, by podczas poruszania się po śliskiej powierzchni, na przykład chodniku, naśladować pingwiny. Co to oznacza w praktyce? Należy pochylić tułów lekko do przodu (w taki sposób, by środek ciężkości znalazł się na nodze wysuniętej do przodu), lekko ugiąć kolana i nieznacznie oddalić stopy od siebie. Kroki nie powinny być zbyt duże. W zachowaniu równowagi i stabilności pomocne są również ręce, które warto kierować na boki lub lekko w przód. Przyjęcie takiej techniki podczas chodu pozwala zachować większą stabilność, a tym samym zmniejsza ryzyko utraty równowagi i upadku.
Warto też być świadomym otoczenia i skupić się na powierzchni, po której chodzimy. Dzięki uważności łatwiej przewidzieć ewentualne niebezpieczeństwo i w porę zareagować.
Jakie są inne sposoby na śliską nawierzchnię?
Ryzyko upadku na śliskiej nawierzchni można zminimalizować poprzez zastosowanie gumowych i żelowych nakładek na obuwie (do kupienia na przykład w sklepach sportowych). Pomocna bywa również kalafonia, czyli miękka żywica pochodzenia naturalnego. Znajduje bardzo szerokie zastosowanie, na przykład w branży elektrycznej. Wystarczy posmarować cienką warstwą podeszwy butów. Dzięki temu obuwie będzie lepiej „trzymać się” podłoża.
Czym grozi upadek na śliskiej nawierzchni?
W najlepszym wypadku upadek na śliskiej nawierzchni może skończyć się lekkim stłuczeniem ciała, w najgorszym – ciężkim urazem głowy lub kręgosłupa. Najczęstszą konsekwencją tego typu zdarzeń są złamania kończyn, czyli przerwania ciągłości kości. Wymagają one natychmiastowej interwencji medycznej. W razie podejrzenia złamania należy wezwać pogotowie ratunkowe. Pierwsza pomoc w takich sytuacjach polega zwykle na unieruchomieniu i odciążeniu uszkodzonej kończyny (jeśli mamy do czynienia ze złamaniem otwartym, należy najpierw opatrzyć ranę i spróbować zatamować ewentualne krwawienie).
