„Nie płacą czynszu i nie chcą się wyprowadzić z mieszkania”. Jak się chronić przed nierzetelnymi najemcami?

Najemcy nie chcą się wyprowadzić i nie płacą czynszu – tak zaczyna się wiele postów na portalach prawniczych. Właściciele mieszkań muszą się często mierzyć z nierzetelnymi najemcami, którzy wykorzystując przychylne im prawo, żyją na cudzy koszt. Co można zrobić, żeby się jak najlepiej przed nimi zabezpieczyć?

"Nie płacą czynszu i nie chcą się wyprowadzić z mieszkania". Jak się chronić przed nierzetelnymi najemcami?

fot. Jaye Haych / / Unsplash

Aktualna sytuacja na rynku mieszkaniowym wymusza zarówno od właścicieli nieruchomości, jak i potencjalnych najemców większą elastyczność przy podejmowaniu decyzji o wynajmie. Wynajęcie całego lokalu jednemu najemcy lub najemcom, których zobowiązania są wspólne (tj. solidarne) ułatwia organizację i jest zwykle mniej angażujące czasowo od najmu poszczególnych pokoi w danym lokalu.

Z drugiej strony decyzja o wynajmowaniu pokoi z dostępem do pomieszczeń przeznaczonych do wspólnego korzystania (takich jak kuchnia czy łazienka) może skutkować nieporównywalnie większymi przychodami z najmu takiego lokalu.

Pojawia się zatem pytanie – które z tych dwóch rozwiązań jest dla wynajmującego bezpieczniejsze? Z tym pytaniem zwróciliśmy się do radcy prawnego Wojciecha Detyny.

Podobieństwa i różnice najmu mieszkania a najmu pokoju w tym mieszkaniu

Wynajmowanie pokoi w lokalu, jeśli nie polega na (często spotykanym) wynajęciu mieszkania jednej osobie, która następnie podnajmuje poszczególne pokoje innym, co do zasady wiąże się z zawieraniem odrębnych umów. Tyle stosunków najmu, ile pokoi przeznaczonych do wynajęcia w danym mieszkaniu. Każda tego typu umowa przewiduje:

  1. wyłączne uprawnienie najemcy do korzystania z oznaczonego pokoju;
  2. uprawnienie do współkorzystania z pomieszczeń do tego przeznaczonych – a więc wspólna kuchnia, łazienka, piwnica etc.

Nie można jednak tracić z oczu faktu, że przepisy dotyczące „lokalu” mają swoje odpowiednie zastosowanie również do jego części. Innymi słowy: stronom takiej umowy przysługują takie same uprawnienia (wynikające z Kodeksu cywilnego lub ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, dalej: „ustawa lokatorska”) co w przypadku wynajęcia całego mieszkania. Tym samym również najemcom poszczególnych pokoi będą przysługiwały takie uprawnienia jak m.in.:

  • żądanie usunięcia wad lokalu (zarówno pokoju, jak i pomieszczeń wspólnych) zagrażających najemcom pod rygorem natychmiastowego rozwiązania umowy najmu,
  • prawo do nienaruszalności posiadania pokoju przez najemcę,
  • żądanie zapewnienia przez właściciela sprawnego działania istniejących instalacji i urządzeń związanych z budynkiem umożliwiających najemcy korzystanie z wody, paliw gazowych i ciekłych, ciepła czy energii elektrycznej.

Co oczywiste – uprawnienia najemcy sięgają tam, gdzie sięga przedmiot zawartej przez niego umowy. Tym samym najemca będzie mógł żądać od wynajmującego (właściciela) naprawy urządzeń znajdujących się w wynajmowanym przez niego pokoju lub w pomieszczeniach wspólnych, ale już nie w pokoju wynajmowanym przez innego lokatora.

Przeczytaj także

Ciasne i niewłasne. Wynajmujący mają w czym wybierać, a ceny najmu zamarły, czyli stawki w lutym 2024 r.

Ochrona wynajmujących – jak zadbać o swoje bezpieczeństwo?

Gdzie zatem upatrywać możliwości zabezpieczenia swoich roszczeń względem każdego z najemców? Przede wszystkim sama umowa powinna określać obowiązki każdego z najemców, w szczególności dotyczące korzystania z pomieszczeń przeznaczonych do wspólnego użytku. To, czy właściciel lokalu może żądać od każdego z najemców z osobna wykonania drobnych nakładów (tj. drobne naprawy podłóg, drzwi i okien, malowanie ścian etc.), powinno wynikać wprost z postanowień umowy. Przepisy Kodeksu cywilnego przewidują bowiem, że zobowiązanie jest solidarne, jeżeli to wynika z ustawy lub z czynności prawnej (np. umowy).

To samo dotyczy obowiązku naprawienia ewentualnych szkód – w przeciwnym razie wynajmujący staje przed trudnością dowodzenia, że to ten – a nie inny – najemca jest odpowiedzialny za wyrządzoną w mieszkaniu szkodę. Oczywiście wynajmujący może uzależnić zawarcie każdej z umów najmu pokoju od wpłacenia kaucji na zabezpieczenie takich roszczeń. Wobec najemców poszczególnych pokoi w danym mieszkaniu nie można jednak skutecznie zastosować uprawnienia z art. 6881 § 1 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym:

za zapłatę czynszu i innych należnych opłat odpowiadają solidarnie z najemcą stale zamieszkujące z nim osoby pełnoletnie, z wyjątkiem pełnoletnich zstępnych pozostających na jego utrzymaniu, którzy nie są w stanie utrzymać się samodzielnie. 

Ten przepis stosuje się bowiem do osób zamieszkujących wspólnie z najemcą (a więc tu: w konkretnym pomieszczeniu). Umowne rozszerzenie tego postanowienia na pozostałych najemców – a więc zobowiązanie jednego lub wielu najemców do zapłaty zaległego czynszu innego najemcy – może zostać ocenione jako nadużycie prawa, które nie korzysta z ochrony.

Przepisy ustawy lokatorskiej przewidują możliwość zawarcia umowy najmu okazjonalnego lokalu. Zgodnie z definicją ustawową jest to:

umowa najmu lokalu mieszkalnego, którego właściciel, będący osobą fizyczną, nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie wynajmowania lokali, zawarta na czas oznaczony, nie dłuższy niż 10 lat.

Co ważne – prawo nie ogranicza tej możliwości do całego lokalu, a tym samym możliwe jest zawieranie umów najmu okazjonalnego również części lokalu (tj. pokoju). Przepisy ustawy w tym zakresie znajdą swoje odpowiednie zastosowanie. Oznacza to, że w przypadku chęci rozwiązania umowy najmu pokoju zawartej z jednym z najemców oraz żądania jego opróżnienia i wydania go właścicielowi nie ma konieczności stosowania tej procedury względem wszystkich pozostałych lokatorów. Mnogość stosunków najmu w jednym lokalu mieszkalnym może zatem ułatwić wynajmującemu dobór osób, z którymi decyduje się on zawierać takie umowy.

Przede wszystkim umowa

Podjęcie decyzji o wynajmie poszczególnych pokoi w lokalu mieszkalnym może okazać się dla wynajmującego atrakcyjne, lecz nie należy kształtować tego stosunku najmu wyłącznie w oparciu o regulacje ustawowe. Umowa zawierana z najemcą pokoju powinna szczegółowo określać uprawnienia i obowiązki obu stron, w tym możliwość dochodzenia roszczeń od konkretnego najemcy za powstałe w mieszkaniu szkody, warunki rozwiązania każdego z takich stosunków prawnych czy też wysokość kaucji, pobieranej niezależnie od każdego z najemców.

"Nie płacą czynszu i nie chcą się wyprowadzić z mieszkania". Jak się chronić przed nierzetelnymi najemcami? - INFBusiness

"Nie płacą czynszu i nie chcą się wyprowadzić z mieszkania". Jak się chronić przed nierzetelnymi najemcami? - INFBusiness

Bankier.pl

***

Bankier.pl pomaga to nowy cykl, w którym staramy się opisywać problemy naszych czytelników. Odpowiedzi udzielają prawnicy z ArsLege. Masz problem w pracy, życiu codziennym, a może biznesowym? Zachęcamy do wysyłania pytań na adres: [email protected].

opr. aw

Źródło

No votes yet.
Please wait...

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *