Podatek od nieruchomości. Ile wynosi w Warszawie, Krakowie, Wrocławiu, Łodzi?

Podatek od nieruchomości uderzy po kieszeni właścicieli mieszkań, domów oraz gruntów. Od stycznia wyższą daninę zapłacą zarówno osoby prywatne, jak i przedsiębiorcy. To właśnie ta druga grupa najmocniej odczuje podwyżkę. Z analizy Bankier.pl wynika, że decyzję o podniesieniu stawki podatku od nieruchomości podjęli rządzący w prawie wszystkich miastach wojewódzkich. Większość z nich korzysta z możliwości zwiększenia daniny do maksymalnej stawki ustalonej przez Ministra Finansów.

Od przyszłego roku na właścicieli nieruchomości oraz gruntów czeka podwyżka stawek podatku od nieruchomości. Najwyższe podwyżki czekają na przedsiębiorców. Sprawdziliśmy, które samorządy na dwa tygodnie przed końcem roku zdecydowały się na podniesienie stawki podatku od nieruchomości.

Stawki podatku od nieruchomości idą w górę

Podatek od nieruchomości w większości miast wojewódzkich np. Krakowie, Wrocławiu i Łodzi, będzie wynosił 1,15 zł za każdy metr kwadratowy rocznie w przypadku lokali mieszkalnych. W praktyce dla właścicieli 65-metrowego mieszkania kwota podatku wzrośnie z 65 zł obowiązujących w tym roku do 74,75 zł w 2024 r.

Z kolei dla przedsiębiorców posiadających lokale, w których prowadzona jest działalność gospodarcza, stawka podatku od nieruchomości będzie od przyszłego roku wynosić 33,10 zł/mkw. W przypadku pomieszczenia o powierzchni 150 mkw oznacza to wzrost do 4665 zł rocznie z kwoty 4317 zł z 2023 r. 

Maksymalne stawki podatku od nieruchomości ustala w każdym roku Minister Finansów. Górne granice określane są w obwieszczeniu, które z reguły publikowane jest w drugiej połowie wakacji. Stawki podatków i opłat lokalnych uzależnione są od wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych z pierwszego półrocza 2023 r., który wzrósł o 15 proc. w porównaniu do pierwszego półrocza 2022 r., osiągając wartość 115.

Obowiązek podatkowy – na kim ciąży danina?

Do osób objętych podatkiem od nieruchomości należą: właściciele, użytkownicy wieczyści, samoistni posiadacze, w niektórych przypadkach – posiadacze zależni nieruchomości lub ich części stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. Przepisy wskazują enumeratywny katalog. Podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące:

• właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych,
• posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych,
• użytkownikami wieczystymi gruntów,
• posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie: wynika z umowy zawartej z właścicielem, Krajowym Ośrodkiem Wsparcia Rolnictwa lub z innego tytułu prawnego, z wyjątkiem posiadania przez osoby fizyczne lokali mieszkalnych niestanowiących odrębnych nieruchomości, jest bez tytułu prawnego.

Do kiedy trzeba zapłacić podatek od nieruchomości?

Obowiązkowi opodatkowania podlegają grunty, budynki lub ich części oraz budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Podatek od nieruchomości należy zapłacić w ratach w czterech terminach:

• do 15 marca,
• do 15 maja,
• do 15 września,
• do 15 listopada.

Gdy kwota podatku od nieruchomości nie przekracza 100 zł, podatek jest płatny jednorazowo w terminie płatności pierwszej raty. Jeżeli decyzja nie została doręczona co najmniej na 14 dni przed terminem płatności raty podatku określonym w decyzji, to termin jej płatności wynosi 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

Kto nie musi płacić podatku od nieruchomości?

Podatek od nieruchomości można zapłacić w kasie gminy, przelewem na rachunek bankowy gminy lub u osoby, którą wyznaczyła gmina (inkasenta). Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych przewiduje szereg zwolnień i obejmuje:

• budynki gospodarcze lub ich części: służące działalności leśnej, lub rybackiej, położone na gruntach gospodarstw rolnych, służące wyłącznie działalności rolniczej, zajęte na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej,
• grunty i budynki wpisane indywidualnie do rejestru zabytków, pod warunkiem ich utrzymania i konserwacji, zgodnie z przepisami o ochronie zabytków – z wyjątkiem części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej,
• grunty, budynki lub ich części zajęte wyłącznie na potrzeby prowadzenia przez stowarzyszenia statutowej działalności wśród dzieci i młodzieży w zakresie oświaty, wychowania, nauki i techniki, kultury fizycznej i sportu, z wyjątkiem wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej oraz grunty zajęte trwale na obozowiska i bazy wypoczynkowe dzieci i młodzieży,
• grunty położone na obszarach objętych ochroną ścisłą, czynną lub krajobrazową, a także budynki i budowle trwale związane z gruntem, które znajdują się w parkach narodowych lub rezerwatach przyrody i służą bezpośrednio i wyłącznie osiąganiu celów związanych z ochroną przyrody,
• grunty stanowiące nieużytki, użytki ekologiczne, grunty zadrzewione i zakrzewione – z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej,
• położone na terenie rodzinnego ogrodu działkowego: grunty, altany działkowe i obiekty gospodarcze o powierzchni zabudowy do 35 m2 oraz budynki, które stanowią infrastrukturę ogrodową, w rozumieniu ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych – z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej,
• nieruchomości lub ich części zajęte na prowadzenie nieodpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego,
• uczelnie i instytuty badawcze (zwolnienie nie dotyczy gruntów, budynków itp. lub ich części zajętych na działalność gospodarczą),
• publiczne i niepubliczne jednostki organizacyjne objęte systemem oświaty oraz prowadzące je organy, w zakresie nieruchomości zajętych na działalność oświatową,
• żłobki i kluby dziecięce oraz prowadzące je podmioty, w zakresie nieruchomości zajętych na prowadzenie żłobka lub klubu dziecięcego,
• prowadzących zakłady pracy chronionej lub zakłady aktywności zawodowej, na warunkach określonych w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych,
• przedsiębiorców o statusie centrum badawczo-rozwojowego, uzyskanym na zasadach określonych w przepisach o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej, w odniesieniu do przedmiotów opodatkowania (np. gruntów, budynków itp.), które zajęto na cele prowadzonych badań i prac rozwojowych.

Źródło