Prawo do bezpłatnego leczenia w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia wygasa po 30 dniach od utraty ubezpieczenia. Dowiedz się, kto traci świadczenia i jak odzyskać dostęp do opieki.
Prawo do bezpłatnych świadczeń medycznych w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia nie jest bezterminowe. Zazwyczaj wygasa po 30 dniach od ustania obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego . Dotyczy to na przykład osób, które rozwiązały stosunek pracy, zamknęły działalność gospodarczą lub przebywają na urlopie bezpłatnym. W takiej sytuacji muszą one pokryć koszty wizyty lekarskiej lub zabiegu z własnej kieszeni.
Wyjątki
Wyjątki dotyczą na przykład absolwentów szkół i uczelni wyższych – zachowują oni prawo do bezpłatnej opieki przez kilka miesięcy po ukończeniu studiów. Uczniowie szkół średnich objęci są ubezpieczeniem przez sześć miesięcy, a studenci i doktoranci przez cztery miesiące. Osoby z zawieszonym prawem do emerytury z ubezpieczenia społecznego mogą korzystać ze świadczeń przez 90 dni po zakończeniu okresu ubezpieczenia.
Dostęp do informacji o statusie ubezpieczenia zapewnia system eWUŚ , z którego korzystają również lekarze i przychodnie. Pozwala on w łatwy sposób sprawdzić, czy pacjent kwalifikuje się do bezpłatnych usług.
Jak odzyskać ubezpieczenie?
Utracone uprawnienia można odzyskać, wykupując dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne w Narodowym Funduszu Zdrowia (NFZ) . W tym celu należy udać się do oddziału funduszu, wypełnić wniosek, podpisać umowę i dostarczyć dokument potwierdzający ostatni okres ubezpieczenia – np. zaświadczenie od pracodawcy lub dowód wpłaty składek. Kolejnym krokiem jest kontakt z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) z formularzami ZZA i ZCNA, jeśli chcemy objąć ubezpieczeniem członków rodziny.
Jeżeli przerwa w opłacaniu składek trwa dłużej niż trzy miesiące, Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ) naliczy dodatkową opłatę. Jej wysokość zależy od długości przerwy – od 20% podstawy wymiaru składek (do roku przerwy) do 200% (przerwy powyżej 10 lat). Dyrektor właściwego oddziału NFZ może jednak – na wniosek zainteresowanego – rozłożyć płatność na raty lub całkowicie z niej zrezygnować.
Podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie dobrowolne jest zadeklarowany dochód, który nie może być niższy od przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, publikowanego przez Główny Urząd Statystyczny. Dla niektórych grup, takich jak wolontariusze i studenci zagraniczni, podstawy wymiaru składek ustalane są odrębnie.
Nowe przepisy przypominają, że brak ciągłości ubezpieczenia zdrowotnego oznacza realne ryzyko poniesienia pełnych kosztów leczenia. Dlatego warto sprawdzić swój status eWUŚ i w razie potrzeby jak najszybciej wykupić dobrowolne ubezpieczenie.
