Interdyscyplinarny zespół specjalistów z argentyńskiej Narodowej Rady ds. Badań Naukowych i Technicznych (CONICET) odkrył większość szkieletu – w tym czaszkę i szczęki – dużego, niezwykle mięsożernego krokodyla, który żył w południowej Argentynie około 70 milionów lat temu, w późnej kredzie.
Zwierzęta hipermięsożerne to takie, których dieta składa się w ponad 70% z mięsa. Należą do nich orły, sępy, wieloryby zębowce, pająki i skorpiony.
Miejsce odkrycia, opisane w środę w czasopiśmie naukowym PLOS One, znajduje się około 19 mil na południe od miasta El Calafate w Patagonii.
Naukowcy nadali nowemu gatunkowi nazwę Kostensuchus atrox, łącząc słowo „Kosten” – słowo z języka Aonikenk/Tehuelche oznaczające patagoński wiatr – oraz słowo „suchus” – od greckiego imienia Souchosa, egipskiego boga z głową krokodyla.
„Ten nowy gatunek wyróżnia się spośród wszystkich dotychczas znanych cechami, takimi jak duże zęby i czaszka, masywna szczęka oraz duże jamy gębowe, w których znajdowały się mięśnie odpowiedzialne za ugryzienie. Te cechy pozwalają nam interpretować go jako głównego drapieżnika w ekosystemie” – powiedział Diego Pol, badacz CONICET z argentyńskiego Muzeum Nauk Przyrodniczych Bernardino Rivadavia.
Zwierzę to nie było dinozaurem, choć było drapieżnikiem. Należy do wymarłej rodziny krokodyli znanych jako peirozaury, która wyewoluowała w Ameryce Południowej i Afryce w okresie kredy.
Kostensuchus żył w wilgotnych, bujnych środowiskach. Miał krępe ciało i krótkie nogi ustawione pionowo pod tułowiem, co czyniło go zwinniejszym niż współczesne kajmany i krokodyle.
Jego głowa mierzyła około 20 cali (50 cm) – była duża jak na swój rozmiar, co zaskarbiło mu przydomek „buldog” krokodyli – a na pysku znajdowało się ponad 50 zębów, niektóre dłuższe niż 2 cale (5 cm), z ząbkowanymi krawędziami, służącymi do rozcinania mięsa. Jego szczęki, napędzane silnymi mięśniami, zapewniały szybkie i niezwykle silne ugryzienie.
„Innym drapieżnikiem, którego odkryliśmy w tych skałach, jest dinozaur Maip macrothorax – mięsożerny drapieżnik, który należał do ostatnich dinozaurów przed wyginięciem i był bliskim krewnym Megaraptora z Neuquén. Jest bardzo prawdopodobne, że Kostensuchus i Maip rywalizowały o pożywienie, podobnie jak współczesne starcia w Afryce między hienami a lwami” – powiedział paleontolog Fernando Novas, badacz CONICET z Fundacji Historii Naturalnej im. Félixa de Azary i główny autor badania.
Badanie poszerza znaną różnorodność kręgowców w Patagonii i stanowi najdalej na południe wysunięty zapis peirozaurów. Wzmacnia również dowody na to, że pod koniec kredy linia dużych, silnych zwierząt żyła zarówno w Ameryce Południowej, jak i na Madagaskarze.
W projekcie uczestniczyli naukowcy z Argentyny, Brazylii i Japonii, przy wsparciu National Geographic i brazylijskich agencji naukowych – Fundacji Carlosa Chagasa Filho na rzecz Wsparcia Badań Naukowych w stanie Rio de Janeiro oraz Narodowej Rady ds. Rozwoju Naukowego i Technologicznego.
Według CONICET odkrycie jest kluczowym elementem rekonstrukcji ekosystemu Patagonii sprzed końca ery dinozaurów.
Sourse: www.upi.com
