Kto może zaprowadzić dziecko do lekarza, gdy poczuje się ono źle, a rodzic nie ma możliwości, żeby to zrobić? Czy na wizytę ze starszymi pociechami taki opiekun też musi chodzić? Sprawdź, jakie są najważniejsze zasady.
Na wizytę lekarską z małym dzieckiem zawsze idzie rodzic lub opiekun prawny – jest to oczywistością. Czy jednak w „sytuacjach awaryjnych” na taką wizytę może udać się z maluchem też babcia lub niania? Pytania mogą też pojawiać się w przypadku starszych dzieci – czy obecność rodzica również jest wtedy obowiązkowa? A może nie powinien on uczestniczyć na przykład w badaniu dziecka? Rozwiewamy poniżej te i inne wątpliwości.
Czy to rodzic zawsze musi iść z dzieckiem do lekarza?
Z reguły wizyty dziecka, czyli małoletniego pacjenta, u lekarza odbywają się w obecności rodzica lub innego opiekuna prawnego. Zdarzają się jednak takie sytuacje, gdy udzielenie dziecku pomocy lekarskiej, wykonanie badania, konieczne jest wtedy, gdy nie przebywa ono pod opieką swoich rodziców lub opiekunów prawnych. Co w takiej sytuacji? Jeśli rodzic nie może się osobiście zgłosić na wizytę lekarską ze swoim dzieckiem, wtedy opiekun faktyczny, czyli osoba sprawująca opiekę nad dzieckiem, również może zabrać je do lekarza. Takim opiekunem faktycznym może być członek rodziny lub inna bliska osoba, na przykład niania.
Należy jednak pamiętać, że opiekun faktyczny nie może na przykład wyrazić zgody na zabieg, który poważnie ingeruje w ciało dziecka, a także operację czy wykonanie iniekcji. Jeżeli zachodzi konieczność takiego leczenia – wymagana jest pisemna zgoda przedstawicieli ustawowych małoletniego pacjenta. Jednak gdy narażone jest życie lub zdrowie dziecka – lekarz udziela mu pomocy bez zgody opiekunów ustawowych.
Czy opiekun zawsze może być z dzieckiem u lekarza?
Dodatkowo przepisy prawa nie regulują maksymalnej liczby osób, które mogą być obecne przy udzielaniu dziecku świadczeń zdrowotnych. W praktyce oznacza to, że obecni mogą być na przykład obydwoje rodzice. Opiekun ma prawo towarzyszyć dziecku podczas wizyty lekarskiej, badania lub zabiegu, jednak są od tego wyjątki. Chodzi o sytuacje, gdy grozi to bezpieczeństwu pacjenta lub innych pacjentów oraz wtedy, gdy występuje zagrożenie epidemiczne. Odmowa taka musi jednak zostać odnotowana w dokumentacji medycznej.
Obecność rodzica podczas wizyty u lekarza w przypadku starszych dzieci
Sytuacja wygląda jednak nieco inaczej w przypadku starszego dziecka. Jeśli ukończyło ono już 16 lat – wtedy zgodę na leczenie lub wykonanie badania musi wyrazić zarówno rodzic, jak i nastolatek. Dodatkowo, po ukończeniu 16. roku życia nastolatkowie sami mogą podjąć też decyzję o tym, czy chcą, żeby rodzic był obecny przy badaniu.
Dziecko powyżej 16. roku życia może więc sprzeciwić się obecności bliskich podczas badania lub w trakcie innych czynności medycznych. Dziecko ma także prawo do bycia informowanym o swoim stanie zdrowia, wykonywanych czynnościach medycznych, ale też konsekwencjach ich niewykonania (informacje te powinny być przekazane w sposób zrozumiały dla dziecka). Gdy dziecko ukończyło 16 lat – ma prawo wyrazić zgodę na czynności medyczne po uzyskaniu o nich informacji lub odmówić tej zgody, a także nie zgodzić się na kontynuację poprzednio rozpoczętego leczenia. Jeśli decyzja ta jest sprzeczna z decyzją jego opiekuna ustawowego – lekarz musi zwrócić się do sądu opiekuńczego o rozstrzygnięcie sprawy.
