Polska potrzebuje kompleksowego i strategicznego podejścia do robotyzacji, uwzględniającego rolę pracowników w zapobieganiu eskalacji podziałów społecznych i ekstremizmu politycznego, jak wskazano w raporcie Polskiego Instytutu Ekonomicznego.
„Do procesu robotyzacji w Polsce i zamiaru jej przyspieszenia należy podchodzić systematycznie. Oznacza to rozważenie zawiłości tego zjawiska przez pryzmat interdyscyplinarny, który musi obejmować nie tylko czynniki ekonomiczne, takie jak koszty instalacji i produktywność robotów, ale także inne aspekty, takie jak rynek pracy, edukacja, ergonomia i społeczne postrzeganie robotyzacji. Jednocześnie kluczowe jest strategiczne spojrzenie. Przede wszystkim należy ustalić długoterminowy cel robotyzacji, uwzględniający istotne elementy życia społeczno-gospodarczego” – stwierdza raport PIE.
„Ograniczenie celu procesu robotyzacji wyłącznie do jego przyspieszenia może skutkować większą liczbą negatywnych skutków niż korzystnych. Szczególnie istotne jest podkreślenie spadku wkładu pracy w wartość dodaną i osłabienie pozycji pracowników, co może spowodować większe podziały społeczne i radykalizację polityczną. Długoterminowa perspektywa strategiczna ułatwiłaby również integrację robotyzacji z planowaniem polityki publicznej w czasie” – dodano.
Według PIE narodowa strategia robotyzacji mogłaby wykraczać poza robotykę przemysłową i sektor wytwórczy, obejmując także takie obszary jak rolnictwo, opieka zdrowotna, utrzymanie i rozwój infrastruktury oraz bezpieczeństwo narodowe.
Zobacz takżeJak sztuczna inteligencja wpłynie na pracę księgowych
PIE opowiada się za utworzeniem Państwowego Centrum Robotyzacji, które stanowiłoby kluczowy element ram instytucjonalnych do realizacji skoordynowanej, opartej na danych i długoterminowej polityki wspierającej robotyzację. Centrum to mogłoby świadczyć usługi doradcze dla rządu, pomagać w procesie legislacyjnym poprzez analizy i zalecenia dotyczące regulacji i mechanizmów wsparcia dla przedsiębiorstw wdrażających robotyzację.
Instytucja mogłaby również służyć jako pomost do wspierania partnerstw między firmami i organizacjami badawczymi, ułatwiając skuteczniejszy rozwój innowacyjnych technologii i ich zastosowanie w polskiej gospodarce. Ponadto mogłaby skonsolidować i wykorzystać potencjał i wiedzę istniejących instytucji publicznych, takich jak Przemysłowy Instytut Automatyki i Pomiarów Łukasiewicz, Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości i Przemysłowy Instytut Rozwoju
