Polska całkowicie zablokowała zagraniczne adopcje polskich dzieci. Pojawił się nowy trend – Polacy zaczęli przysposabiać dzieci z zagranicy, głównie z Afryki i Azji.
Izabela Kacprzak
Zmniejszenie liczby wszystkich adopcji o prawie jedną trzecią oraz koniec adopcji zagranicznych – dane Ministerstwa Sprawiedliwości od 2006 roku dotyczące przysposobienia małoletnich, które przeanalizowała „Rzeczpospolita”, wskazują, że w ostatnich czterech latach nastąpił całkowity zwrot od zagranicznych adopcji. Jak informowała „Rz”, to efekt zmiany polityki adopcyjnej w Polsce wprowadzonej przez PiS, na co miały wpływ nagłaśniane w mediach dramatyczne przypadki handlu dziećmi i rozdzielania rodzeństw.
Zatrzymanie adopcji zagranicznych od momentu rządów PiS. Obecnie są możliwe „tylko w wyjątkowych przypadkach”
W ubiegłym roku miały miejsce jedynie dziewięć adopcji przez osoby zamieszkałe za granicą (podobnie jak w 2020 roku), w roku wcześniejszym – dziesięć, w 2022 roku – dwanaście, a w 2021 roku – siedem. W ciągu dekady, od 2006 do 2016 roku, liczba ta utrzymywała się na poziomie około 300 rocznie. Najwięcej adopcji zagranicznych miało miejsce w 2008 roku, kiedy to 383 małoletnich zostało adoptowanych za granicą, a najmniej w 2012 roku – 274. Dzieci najczęściej trafiały do Włoch i USA, a także do Hiszpanii, Francji, Belgii, Niemiec i Szwecji. Średnio co dziewiąte lub dziesiąte porzucone polskie dziecko trafiało za granicę.
Trend spadkowy rozpoczął się jednak już od 2017 roku, kiedy to wydano zgody na 137 adopcji zagranicznych, rok później – jedynie 36, a w 2019 roku – zaledwie 22. „Będziemy z determinacją dążyć do tego, aby dzieci, które mają być adoptowane, znajdowały rodziców w Polsce” – mówiła w 2017 roku ówczesna minister rodziny, pracy i polityki społecznej Elżbieta Rafalska. Było to rezultatem tragicznej adopcji dwóch sióstr ze Szczecina do USA. Jedna z nich trafiła w ręce pedofila i została brutalnie wykorzystana. W maju tego roku „Superwizjer” TVN przedstawił kulisy tej historii. Dziennikarze ujawnili m.in., iż nikt nie sprawdził, że obywatelka Rumunii, która zajmowała się zagranicznymi adopcjami, była wcześniej skazywana za handel ludźmi.
Nowy rząd również nie zamierza przywracać zagranicznych adopcji.
„Zgodnie z powszechnym prawodawstwem adopcje zagraniczne nie powinny być powszechnie stosowaną normą. Powinny mieć charakter szczególny i być ograniczone do wyjątkowych okoliczności” – wyjaśnia „Rz” Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. Art. 21 Konwencji o prawach dziecka jasno formułuje zasadę, że adopcje zagraniczne powinny być ostatecznością, „jeżeli nie można umieścić dziecka w rodzinie zastępczej lub adopcyjnej, ani zapewnić mu w żaden inny odpowiedni sposób opieki w kraju jego pochodzenia” – podkreśla resort.
Obecnie kwestia adopcji zagranicznej każdego dziecka jest traktowana indywidualnie, jednak – jak zaznacza ministerstwo – „w większości przypadków ogranicza się to do sytuacji łączenia rodzeństw, adopcji wewnątrzrodzinnych, szczególnych okoliczności zdrowotnych i życiowych dzieci, czy też adopcji przez obywateli polskich mieszkających poza granicami kraju”.
Zmniejszenie szans dziecka z niepełnosprawnością na adopcję, coraz mniej chętnych
Jak informuje „Rz” Anna Wójcik, kierownik oddziału ds. adopcji i wsparcia rodziny Śląskiego Ośrodka Adopcyjnego, adopcje zagraniczne zawsze były potencjalną szansą dla dzieci, które nie mogły znaleźć rodziców adopcyjnych w Polsce z powodu niepełnosprawności lub innych dysfunkcji. Za granicą pomoc dla takich dzieci i rodzin była większa, podobnie jak dostępność np. rehabilitacji. „Teraz takiej szansy nie ma, a liczba chętnych do adopcji dzieci maleje. Wszystkie dokonane adopcje, w tym szczególnie zagraniczne, powinny być pod kontrolą państwa, które nie może być iluzoryczne” – podkreśla Wójcik.
Źródło
