Szymon Hołownia nie ma żadnego interesu politycznego w wspieraniu narracji KO dotyczącej oszustw wyborczych. Nie ma też powodu, by popierać sugestie, aby nie zwoływać Zgromadzenia Narodowego i nie przyjmować przysięgi od nowego prezydenta Karola Nawrockiego.
Michał Kolanko
Kwestia potencjalnego odwołania lub przeniesienia Zgromadzenia Narodowego oraz uniemożliwienia Karolowi Nawrockiemu złożenia przysięgi prezydenckiej wzbudza duże emocje. Najbardziej ekstremalni politycy KO, zaawansowane autorytety prawnicze oraz dziennikarze zajmujący się tożsamością postrzegają to jako ostatnią szansę przed wyborczą klęską.
Politycy KO mają w tym oczywisty interes polityczny: część ich wyborców uwierzyła w teorię o masowych oszustwach wyborczych. Starają się więc zjednoczyć elektorat. Premier Tusk również przez pewien czas w to grał, co przyniosło opłakane skutki. Cała polityczna siła, jaką zdobył po wotum zaufania i drugim exposé na początku czerwca, zniknęła pod koniec miesiąca w coraz bardziej oderwanej od rzeczywistości debacie o rzekomych oszustwach i w tweetach, których sens przestali rozumieć nawet jego koalicjanci i nie tylko oni.
W tej sytuacji nie dziwi postawa Szymona Hołowni oraz PSL i Lewicy. Odwołanie Zgromadzenia Narodowego budzi nie tylko istotne wątpliwości prawne, ale dla Hołowni byłoby politycznym samobójstwem. Już na zawsze przypisałoby go do obozu radykałów w PO, co zamknęłoby mu drzwi do przyszłej kariery politycznej.
Szymon Hołownia nie chce zwiększać polaryzacji. Nie ma się czemu dziwić
„Patria musi znów stać się najważniejsza, a nie partia” – mówił Szymon Hołownia po objęciu stanowiska marszałka Sejmu w listopadzie 2023 roku. To były czasy tzw. sejmfliksa i karnawału po zwycięstwie 15 października. I w tej materii Hołownia działa spójnie, mimo że sytuacja powyborcza jest obiektywnie trudna.
Naturalnie istnieje szybsze, prostsze i kuszące wyjście. Ulec namowom i pokusom zarówno polityków KO, jak i ich wspierających autorytetów (przynajmniej tych, którzy wciąż pozostają przy partii Donalda Tuska). Jednak gdyby się ugiął, jedynym wyjściem pozostałoby mu zapisanie się do Platformy Obywatelskiej. Trudno o ruch bardziej zgodny z logiką duopolu PO–PiS i polaryzacji niż ten, do którego jest namawiany.
Warto zauważyć, że PO ani prokuratura nie przedstawiły wiarygodnych dowodów na systemowe oszustwa wyborcze. Oczywiście istnieją różne wątpliwości, ale ich analizy bywają wątpliwej jakości, a najsłynniejsza – dr. Krzysztofa Kontka – została powszechnie uznana przez ekspertów za intelektualny i merytoryczny nonsens. Interesujące jest to, że w starciu o najwyższą wartość w demokracji – ważność wyborów – politycy PO nie przygotowali do tej pory żadnych przekonujących argumentów wykraczających poza wąski fragment swojej najbardziej radykalnej twitterowej bańki, której członkowie od lat zresztą zwalczają Hołownię i są wobec niego bardziej niechętni niż wobec PiS. Jakby byli kompletnie nieprzygotowani i działali ad hoc.
Tymczasem profesjonalne analizy ekspertów (Jarosław Flis, Dominik Batorski, Piotr Szulc) – jak ta opublikowana przez Fundację Batorego – wskazują, że anomalie wyborcze dotyczą stosunkowo niewielkiej liczby komisji, które nie mają znaczącego wpływu na wynik wyborów. I nietrudno się dziwić, że w tej sytuacji, już przed decyzją SN, Hołownia, PSL i Lewica odcięli się od spiskowego podejścia w tej sprawie – wybierając patrię, a nie Platformę Obywatelską. Partia Donalda Tuska i rząd zresztą mają już teraz większe i realne problemy, jak trwający kryzys na zachodniej granicy.
W tym kontekście znajdują się relacje międzynarodowe. Prezydent elekt Karol Nawrocki spotkał się we wtorek z sekretarzem generalnym NATO Markiem Rutte. Trudno o lepszy dowód uznania Zachodu dla jego wyboru. Gratulacje dla Nawrockiego szybko popłynęły po 1 czerwca zarówno
Źródło
