David Chung to „seryjny innowator” i prezes wielu firm z branży upiększającej. Farmacy Beauty, którą stworzył w 2015 roku, została nabyta przez korporację Procter & Gamble za 350 mln dolarów. Jak oznajmia biznesmen w rozmowie z Business Insiderem, w życiu nie motywują go zasoby finansowe, a w wieku 66 lat nie wyobraża sobie rezygnacji z aktywności zawodowej.
Niniejszy artykuł w konwencji relacji z pierwszej ręki powstał na podstawie konwersacji z Davidem Chungiem, właścicielem i przewodniczącym zarządu Amare Global. Został dostosowany pod kątem objętości i klarowności.
Byłem zdumiony, widząc banana leżącego ot tak na stole w kuchni. W Korei posiadanie banana było wyjątkowym doświadczeniem, lecz po mojej emigracji do Nowego Jorku w wieku 12 lat, mieliśmy dostęp do owoców, a nawet M&M’sów. Wszystko sprawiało wrażenie tak ekskluzywnego.
Moja mama wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych w 1963 roku z kwotą nieprzekraczającą 100 dolarów. Po przybyciu do Nowego Jorku założyła skromny, rodzinny sklep z pamiątkami. Z biegiem czasu rozbudowywała ten biznes i ostatecznie otrzymała zieloną kartę.
Dołączyłem do niej około ośmiu lat później, w samym środku nowojorskiej zimy. Nie znałem języka, ale czułem wdzięczność, że mogę być w USA.
Skupiłem się na kosmetykach, obserwując działalność mojej mamy
Moja mama kontynuowała rozwój swojego sklepu, poszerzając go o punkt drogeryjny i aptekę. Na początku XXI wieku kierowała firmą o wartości dziesiątek milionów dolarów.
Posiadała niezwykłe zdolności przedsiębiorcze. Obserwowanie jej sukcesów stanowiło dla mnie inspirację i oddziałuje na mnie po dziś dzień. W kwestiach biznesowych odziedziczyłem po niej sporo. Teraz, mając 66 lat, myślę sobie: „Jestem identyczny jak moja mama!”. To zatrważające.
Działalność mojej mamy stworzyła fundament pod moje własne przedsięwzięcia. Pracując w jej sklepie, dostrzegłem, że artykuły kosmetyczne oferują ogromne perspektywy biznesowe. Są niewielkie, co zmniejsza koszty składowania i transportu. Są szybko zbywalne, więc klienci regularnie po nie wracają. I nawet w obliczu kryzysu gospodarczego ludzie nie rezygnują z troski o skórę.
Pierwszą firmę założyłem w wieku 23 lat
Podjąłem studia, ale ciężko mi było się skoncentrować, ponieważ bezustannie rozmyślałem o założeniu własnej działalności. Nawet dziś rzadko sam prowadzę samochód, gdyż pochłaniają mnie rozważania na temat zarządzania moimi przedsiębiorstwami (zamiast tego korzystam z usług szofera). Ostatecznie ukończyłem studia z tytułem inżyniera.
Niedaleko mojej uczelni znajdowała się mała wypożyczalnia kaset wideo. Były to czasy przed powstaniem Blockbustera (sieć wypożyczalni w USA). Zakupiłem ten punkt, gdy miałem 23 lata, i stopniowo rozbudowałem go o sprzedaż upominków oraz kosmetyków. Tak zaczął się mój start w biznesie.
Poza moją mamą nigdy nie byłem zatrudniony u nikogo innego. To oznaczało, że musiałem samodzielnie przyswoić sobie ważne lekcje dotyczące struktury przedsiębiorstwa, procesów i systemów.
Posiadam więcej środków finansowych, niż mógłbym kiedykolwiek spożytkować, ale nadal uwielbiam tworzyć firmy
Z biegiem czasu przeszedłem od handlu detalicznego do obszaru badań, projektowania i produkcji. W 2018 roku zbyłem swoje udziały w jednej z firm za 53,7 mln dolarów. W 2021 roku sprzedałem swoją firmę Farmacy Beauty za setki milionów (nie mam uprawnień do podania dokładnej kwoty).
Pamiętam, jak 31 grudnia siedziałem przed komputerem i obserwowałem, jak fundusze wpływają na moje konto. Nie odczułem nic. Nie pomyślałem: „Teraz jestem majętny”. Nawet nie poszedłem na uroczystą kolację, by to uczcić.
Dla mnie przedsiębiorczość nigdy nie była związana z pieniędzmi. Bardziej chodzi o poczucie spełnienia i podekscytowanie wynikające z tworzenia czegoś od zera. Pamiętam pierwszy raz, gdy byłem w towarzystwie osób o większych osiągnięciach i tytułach niż ja. Wpadłem na ideę, której oni nie brali pod uwagę. Wtedy zdałem sobie sprawę, że myślę inaczej.
Obecnie dysponuję olbrzymimi zasobami finansowymi — nigdy nie byłbym w stanie ich wszystkich wydać. Mimo to, kiedy te środki pojawiły się na moim rachunku, nie nabyłem Rolexa ani luksusowego auta. Poszedłem i zakupiłem kolejną firmę do zarządzania.
Pragnę budować majątek, aby móc się odwdzięczyć
Niedawno oznajmiłem jednej z pracownic, że za trzy lata przechodzę na emeryturę. Zaśmiała się i stwierdziła, że słyszała to samo 15 lat temu.
Nie wierzę, że kiedykolwiek całkowicie zakończę pracę zawodową. Bóg wyposażył mnie w talent do myślenia w kategoriach biznesowych i do efektywnego wykonywania mojej pracy. Chcę wykorzystywać ten dar tak długo, jak to możliwe.
Moja mama mocno angażowała się w pomoc innym, zwłaszcza społeczności koreańsko-amerykańskiej. Uważam, że im więcej pieniędzy zarobię, tym więcej będę mógł przekazać. Skoro zatem posiadam tę umiejętność, dlaczego miałbym z niej nie skorzystać?
Powyższy tekst jest tłumaczeniem z amerykańskiego wydania Business Insidera
Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu. Bądź na bieżąco! Obserwuj nas w Google.
Источник